Forum

Liseł pisze:Rosja zawsze próbowała wyjść na ciepłe morza i zawsze ktoś był w stanie im przeszkodzić.

Może na nieszczęście dla nas, bo musieli się zadowolić Polską i i to na spółkę z Niemcami.
Car Paweł nawet kazał raz kozakom maszerować na Indie... między innymi za to go zresztą zabito przy udziale ambasady brytyjskiej (poza tym chciał odwrócić sojusze i skumać się z Napoleonem)
https://en.wikipedia.org/wiki/Indian_March_of_Paul

I na Japonię i na Afgan. Nie bez przyczyny oprócz Amerykanów i Chińczyków głównym sponsorem Mudżahedinów byli Persowie i nawet czasem się zabijali nawzajem.

Ciekawostka: W czasach rozbiorów Polacy byli poddawani rusyfikacji i germanizacji ale nie tylko. Mała liczba Polaków miała też okazję doświadczyć madziaryzacji. Węgrzy byli i są przyjaźni Polakom ale ta sympatia nie odejmowała polskich górali mieszkających w dawnych węgierskich komitatach Orawa i Spisz. Tam Węgrzy istnienia Polaków w ogóle nie uznawali i prowadzili twardą politykę wynaradawiania (Jak wszędzie indziej na ówczesnych Węgrzech ) Po pierwszej wojnie światowej Polsce przypadły małe części każdego z tych komitatów i miejscowi wspominali szkoły z językiem węgierskim co nie występowało nigdzie i nigdy w Polsce poza tym regionem. Prawo cywilne i karne też oczywiście było tam węgierskie (Miałem wątpliwości co do prawa karnego ale sprawdziłem to ) bo ramach Austro-Węgier prawo było inne dla Austrii i Węgier.

Raedwald pisze:Ciekawostka: W czasach rozbiorów Polacy byli poddawani rusyfikacji i germanizacji ale nie tylko. Mała liczba Polaków miała też okazję doświadczyć madziaryzacji. Węgrzy byli i są przyjaźni Polakom ale ta sympatia nie odejmowała polskich górali mieszkających w dawnych węgierskich komitatach Orawa i Spisz. Tam Węgrzy istnienia Polaków w ogóle nie uznawali i prowadzili twardą politykę wynaradawiania (Jak wszędzie indziej na ówczesnych Węgrzech ) Po pierwszej wojnie światowej Polsce przypadły małe części każdego z tych komitatów i miejscowi wspominali szkoły z językiem węgierskim co nie występowało nigdzie i nigdy w Polsce poza tym regionem. Prawo cywilne i karne też oczywiście było tam węgierskie (Miałem wątpliwości co do prawa karnego ale sprawdziłem to ) bo ramach Austro-Węgier prawo było inne dla Austrii i Węgier.

Ciekawe.

Ciekawostka: Skrawek obecnej Wielkopolski to dawny Dolny Śląsk. Za czasów PRL podkreślano bowiem że na Dolnym Śląsku ''Nawet kamienie mówią po polsku'' ale za III RP nastąpiło odwrócenie dyskusji i dla odmiany zaczęto gadać że jak w Średniowieczu Dolny Śląsk odpadł od Polski to nagle Polacy tam całkiem wyginęli i panowała tam odtąd czysta germańskość aż do 1945 roku. Prawda jest bardziej złożona, wyższe warstwy społeczne tamtego regionu istotnie zgermanizowały się dość szybko ale pozostało sporo polskojęzycznej ludności wiejskiej. Prawie całkowita germanizacja Dolnego Śląska to dopiero czasy kulturkampfu a więc druga połowa XIX wieku. Dlaczego ''prawie'' ? Otóż okolice Sycowa i Namysłowa pozostały polskie językowo aż do XX wieku i Traktat Wersalski częściowo to uwzględnił. Dlatego Polska już wtedy dostała kawałek Dolnego Śląska bez plebiscytu (Okolice Bralina i tzw Kraik Rychtalski z Rychtalem ) odtąd teren ten należy do Województwa Wielkopolskiego. Dzisiaj tamte okolice leżą w Powiecie Kępno. O ile wiem o tym że to nie jest obszar historycznej Wielkopolski tylko dawny Dolny Śląsk mało kto pamięta.

Poproszę więcej.

Ciekawostka: Kawałek Górnego Śląska w Traktacie Wersalskim dostała też Czechosłowacja. Chodzi o tzw Ziemię Hulczyńską lub inaczej Kraik Hulczyński z Hulczynem (Po czesku Hlučínem) jako stolicą. Mieszkają tam tzw Morawcy i oni choć byli czeskojęzyczni to do Czechosłowacji nie chcieli bo woleli pozostać w Niemczech. Czechoslowacja była wtedy ulubienicą Francji i dlatego dostała ten teren bez plebiscytu bo np na Mazurach zrobiono plebiscyt który Polska przegrała bo Mazurzy byli polskojęzyczni ale nie czuli się Polakami.

PS. Obok Kraiku Rychtalskiego w Traktacie Wersalskim Polska dostała też parę wsi pogranicznych w innych miejscach ówczesnego Dolnego Śląska np miejscowość Kaczkowo (Niemiecka nazwa Katschkau)

Chciałbym napisać jeszcze o Księstwie Siewierskim i tak zwanej Enklawie Imielińskiej. Otóż przed rozbiorami biskupi krakowscy byli suwerenami Księstwa Siewierskiego. To było w zasadzie osobne państwo złączone z Polską tylko tym że że księciem był tam biskup krakowski. Jeszcze istniała kwestia enklawy imielińskiej inaczej klucza imielińskiego. Otóż w roku 1391 ludzie księcia raciborskiego dopuścili się rabunków w posiadłościach biskupa krakowskiego. Biskup odwołał się do króla czeskiego jako zwierzchnika księcia raciborskiego. Król przyznał biskupowi odszkodowanie w postaci wsi Kosztowy, Imielin i Chełm Śląski. Odtąd aż do rozbiorów te wsie były wyłączone administracyjnie ze Śląska i były własnością biskupów krakowskich. Nie jest natomiast pewne czy klucz imieliński należał jeszcze do jakiegoś państwa. Czasami twierdzono że były to ziemie polskie i do dziś w naszej historiografii spotyka się taki pogląd ale w dokumentach czasem mówi się o włości imielińskiej jako części Polski a innym razem nie. Jednoznacznie ani Polska ani Czechy czy potem Austria się do tego terenu nie przyznawały. Dopiero w roku 1795 te ziemie zagarnęły Prusy.

Motocykl pancerny Landsverk 210 :




W latach 30 XX wieku armie szwedzka i duńska prowadziły eksperymenty nad opancerzeniem motocykli i użyciem ich jako pojazdów bojowych. Niestety pomysł nie wypalił bo te pojazdy okazały się nieprzydatne.

Ciekawostka dotycząca pewnych przyzwyczajeń w Polsce. Otóż pod zaborami w każdej części kraju zajmowanej przez obce władze, Polacy preferowali inny napój niealkoholowy. W zaborze pruskim najczęściej pito z oszczędności kawę zbożową. W zaborze rosyjskim preferowano herbatę moskiewskim wzorem (Polacy nauczyli się tego od żołnierzy rosyjskich, w Wielkopolsce nie lubiano herbaty) natomiast tradycyjnym napojem w Galicji była kawa naturalna.

Raedwald pisze:W zaborze pruskim najczęściej pito z oszczędności kawę zbożową.

Tak, to dobrze oddaje mentalność zaboru pruskiego

Francja 1917 gdy mężczyźni byli na froncie...

Liseł pisze:Francja 1917 gdy mężczyźni byli na froncie...

Chyba gdy konie były na froncie.

Suchy Wilk pisze:

Raedwald pisze:W zaborze pruskim najczęściej pito z oszczędności kawę zbożową.

Tak, to dobrze oddaje mentalność zaboru pruskiego

Nie wiem czy postawa polskich panów kresowych była lepsza. Polacy na Kresach stracili za cara mnóstwo ziemi w dużej mierze na sprawą konfiskat carskich i celowych utrudnień jakie władza rosyjska sprawiała Polakom za powstania (Np bardzo utrudnionych możliwości brania kredytów przez polskich ziemian) ale nie tylko z tych powodów. Petersburg był bowiem wtedy światową stolicą hazardu i była to rosyjska rozrywka narodowa. Rosjanie gotowi byli postawić wszystko (W ostateczności nawet i żonę gdy nie było już niczego innego do postawienia) a polska szlachta bynajmniej nie była w tym inna od Rosjan. Dużo polskich majątków ziemskich przepadło bynajmniej nie przez konfiskaty rosyjskie ale przez to że właściciele przegrali je w karty.

A co do Rosji carskiej: Polacy ponieśli na skutek rewolucji i chaosu jaki zapanował w Rosji ogromne straty i to z dwóch głównych powodów: Po pierwsze na Ukrainie i Białorusi chłopi rzucili się na dwory a właścicielami ziemskimi byli tam wciąż w dużej mierze Polacy. O tym żeby w Rydze zrekompensować utratę majątków na terenach przypadłych bolszewikom i mowy oczywiście nie było. Mnóstwo dawnych panów zaczynało więc w Drugiej Rzeczypospolitej jako ludzie zrujnowani. Dotyczyło to np Melchiora Wańkowicza bo jego rodzina musiała zostawić cały majątek za nową granicą. Drugi powód jest taki że polscy, żydowscy i niemieccy przedsiębiorcy z Królestwa przymali mnóstwo kapitału w petersburskich bankach a i w samej Rosji było dużo przedsiębiorstw polskich: Np ropa bakijska należała w sporej części do Polaków. Oczywiście Lenin to zabrał jak i resztę kapitałów czy to polskich czy zachodnich. Polacy nie byli oczywiście jedynymi poszkodowanymi, bardzo dużo stracili w Rosji Francuzi bo miliony Francuzów miały rosyjskie papiery wartościowe które za cara były wysoko cenione. Jeszcze przez całe dziesięciolecia Francja domagała się od ZSSR odszkodowań a organizacje Francuzów którzy stracili w Rosji majątek istniały jeszcze po drugiej wojnie światowej i naciskały na rząd.

Rozwód po angielsku. W siedemnastowiecznej Anglii istniała interesującą forma rozwodu. Polegała na tym, że mąż prowadził swoją żonę na targ gdzie sprzedawał ją osobie, która zaoferowała się zapłacić najwyższą cenę. Małżonka była prowadzona na bazar i prezentowana klientom ,z zawiązanym na szyi powrozem. Transakcja mogła jednak dojść do skutku, tylko za obopólną zgodą małżonków.
W podobny sposób pozbywano się nadprogramowej ilości dzieci w rodzinie.
Ostatnia zarejestrowana transakcja, miała miejsce na początku XIX wieku. Wtedy to, za żonę i dziecko, sprzedający zainkasował jednego funta.

Liseł pisze:Rozwód po angielsku. W siedemnastowiecznej Anglii istniała interesującą forma rozwodu. Polegała na tym, że mąż prowadził swoją żonę na targ gdzie sprzedawał ją osobie, która zaoferowała się zapłacić najwyższą cenę. Małżonka była prowadzona na bazar i prezentowana klientom ,z zawiązanym na szyi powrozem. Transakcja mogła jednak dojść do skutku, tylko za obopólną zgodą małżonków.
W podobny sposób pozbywano się nadprogramowej ilości dzieci w rodzinie.
Ostatnia zarejestrowana transakcja, miała miejsce na początku XIX wieku. Wtedy to, za żonę i dziecko, sprzedający zainkasował jednego funta.

Ale nabywca naprawdę dostawał tę kobietę czy to była fikcja prawna ?

Dostawał.

Liseł pisze:Dostawał.

Carey bym kupił, nawet z jej dziećmi. Nie mam i nie chcę mieć swoich, więc jej dzieci dobrze bym traktował, byle się lepiej u mnie czuła.