Forum

jakby nie ten wsiowy tekst i teledysk to by nawet było fajne.

z piątkowych premier:

szósta płyta drugiej z moich ulubionych punkowych załóg z kaliforni - pierwsza z nowym wokalistą

i po dwukrotnym przesłuchaniu muszę przyznać, że jest naprawdę nieźle. zdecydowanie bardziej energetycznie, niż na dwóch ostatnich krążkach z zolim.

po raz drugi jeden solowych projektów śpiewającego wioślarza rozwiązanego biohazardu


i po raz ósmy placebo

wczoraj bogato było:

dwunasty studyjniak red hotów:

nie sądziłem, że powrót frusciante i rubina będzie aż tak dobrym pomysłem. chociaż materiał ewidentnie za długi o 3-4 kawałki.

po raz dziewiąty maczuga:


po raz ósmy the hellacopters


i po raz szósty weterani z pana ciemności

z dzisiejszych premier:

trzecia płyta fontaines d.c.

która na pewno będzie jedną z moich ulubionych w tym roku

poza tym:
t.love, którzy ponoć mieli kończyć działalność czy jakoś tak


audrey horne

z wczorajszych premier:

kolejny studyjniak pionierów marsz-metalu

muzycznie to samo, co zawsze, ale video kozackie


szósta płyta bloc party


czwarty the gathering bez anneke


któraś tam luxtorpeda

juczejsze premiery:

nasi eksportowi gwałciciele amerykańskich niewiast

których już w lipcu zobaczę na żywo

starzy brytole z def leppard


oraz majstry obciachowego niemieckiego gotyckiego metalu


a także nowe wideło ramsztajna

patriotycznie powiem, że ubijaczki masła z teledysków polskich "twórców" prezentują się jakoś milej dla oka.

jutro:
po raz ósmy eye for an eye


i po raz szósty downset

dzisiaj:
po raz siódmy foals


po raz czwarty solowo budzyński


i chyba po raz jedenasty dziwne japońciki z dir en grey

z nowości wydawniczych:

po raz piąty black river

których za niespełna dwa tygodnie zobaczę i posłucham na żywo

po raz dwunasty paganizer


po raz siódmy enrails

pomimo pełni sezonu ogórkowego...:

interrupters po raz czwarty

nie tak hiciarsko jak na poprzedniej płycie, ale na drugą część lata jak znalazł

dub war po raz trzeci


soulfly po raz dwunasty

Delain, młodsza odrośl WT, która ostatnio poszła w melodyjny metal - z nową wokalistką, Diana Leah, średnio ładna Rumunka o wyższym głosie, typowy sopran, ale power w nim ma, będą mieli z niej pożytek



od lipca oficjalnie zastąpiła holenderski mezzosopran Charlotte Wessels



która tak naprawdę była ruda i bez obróbki miała zbyt nosowy, ale wciąż ciekawy głosik (uwaga, 1:02 w teledysku wystąpili Sharon i Robert Westerholt, a 1:50 George Oosthoek, który również kilkakrotnie śpiewał z Sharon)

^ wyżej oczywiście farbowana, ale oryginalnie była rudawa.

A skoro o głosach, nie wiedziałem że istnieje nawet austriacki Najtłisz. I w 2022 wydał płytę, no jakże by inaczej, z piratami… chuda, sympatycznie brzydka wokalistka nazywa się Clemetine Delauney, przypomina wczesne wyobrażenia Yennefer - i w pierwszej piosence daje czadu, po roku słuchania Nicoletty i Lacher chyba trochę brakowało mi takich chamsko epickich wokali jak te dwie dzisiejsze ;P



Resztę kiczu można sobie darować, ale refren pierwszej… gdyby się przebili do tzw. szerokiej publiczności, to byłby hit ^

...a wracając do grania nie będącego synonimem obciachu i plebejskiego gustu

z piątkowych premier:

po raz ósmy norweski royksopp:


po raz czwarty międzynarodowy heilung


po raz piąty silversun pickups


i po raz piąty conan

z piątkowych nowości wydawniczych

dziewiąty długograj the afghan whigs


po raz trzeci abrams


szósty studyjniak bloodbath


i któryś tam ozzy'ego z goścmi

z wczorajszych nowości płytowych:

kolejna fajna płyta suede


po dekadzie powraca the mars volta


debiutancki longplej monofonu - grupy złożonej, bynajmniej, nie z debiutantów


i któryś tam z kolei długograj ekipy adasia zwanego nergalem, któremu trzeba przyznać, że potrafi sobie skołować zmyślną miejscówkę pod performens

z wczorajszych premier:

drugi longplay frayle


jeszcze lepiej, niż udanym debiucie. szczególnie po zmroku na słuchawkach ten mariaż doom'u z dream popem brzmi kozacko.


po raz siódmy editors



billy idol, którego nowe kawałki są prawie tak samo fajansiarskie, jak okładka tej ep-ki



no i czwarty autorski nocny kochanek

po dwóch przesluchaniach - trzy spoko kawałki, reszta do zaorania

ostatni piątek października tak obrodził nowościami wydawniczymi, że już mnie trochę łeb boli od słuchawek

siódmy album slipknota

...i choć nie wiadomo jakiego szału nie ma, to i tak jest to chyba pierwsza płyta grupy, z której po dwóch przesłuchaniach spodobało mi się więcej, niż 2-3 kawałki.

piąty krążek yeah yeah yeahs

którego krótki metraż (ok 30 min.) jest zaskoczeniem po dziewięciu latach od poprzedniego studyjniaka. ale z drugiej strony jest zaletą, bo nie do końca podoba mi się kierunek, w którym grupa zmierza.

płytowy efekt reaktywacji city of caterpillar - drugi długograj tej kultowej grupy, dwadzieścia lat po debiucie


trzeci album girlsbandu muna, który nie miał prawa mi się spodobać, a którego słucham już chyba z piąty raz


i ósmy longplej weteranów z autopsy

co o tym sądzicie? nówka sztuka

Suchemu by się podobało.

z ostatniopiątkowych premier:

drugi w tym roku studyjniak red hotów

chwilami nawet można dać się nabrać, że to nie odrzuty z sesji do bardzo dobrego unlimited love.

--- ---

kolejna próba powrotu do życia skid row bez seby na wokalu - tym razem z jakimś szwedzkim młokosem


--- ---

i lacuna coil, po dwudziestu latach od wydania comalies nagrywa tę płytę ponownie

zmiany wyraźne, tak w produkcji (selektywność i jeszcze więcej dołu), jak i aranżaccjach poszczególnych kompozycji, zwłaszcza wokalnych, zarówno u krysi jak i jędrka. i o ile słychać, że przez dwie dekady oboje zdrowo popracowali nad wokalem, to ktoś tam w studio zapomniał (na szczęście nie po całości), że przearanżowanie, to jeden z grzechów głównych.