Forum

na tubie pojawiły się pierwsze kompozycje nowego projektu heike langhans, która sprawiła mi zawód roku, opuszczając latem szwedzki draconian po nagraniu z nimi dwóch kapitalnych płyt.



tu niby jest nieźle i względnie niedaleko od jabłoni, ale w jesienną deprechę wpędza mnie świadomość, że na kolejnych płytach draconian zamiast jej zmysłowego głosu znowu usłyszę lisę, która zdecydowanie ma czym zaśpiewać, ale chwilami manierą bardziej pasuje do festyniarskiego power-pitolenia typu wihin temptation, niż szlachetnych gotycko-doomowych podkładów jacobssona i spółki.

dziś:

trzynasty longplej bogów stonerowego blues-rocka


studyjny powrót po siedmiu latach brzydkiego dzieciaka

swoją drogą całkiem spoko cover

dziewiętnasty album simple minds, którzy, choć najlepsze lata mają za sobą, to starzeją się z godnością, w odróżnieniu od niektórych rówieśników... np. Iron Maiden


i po raz dziesiąty architekci

o! i jeszcze piąty długograj brutusa

zacny ten piątek

w tym tygodniu trochę skromniej z nowościami:

drugi longplej jednego z fajniejszych projektów mike'a pattona


i chyba ze trzydziesty studyjniak voo voo

z wartych zauważenia piątkowych premier odnotowałem tylko czwarty album belgijskiego black mirrors

z piątkowych premier... a właściwie premiery:

pełnowymiarowy debiut wydawniczy nowego projektu duetu mike lamb & heike langhans


określili tę stylistykę jako cosmic doom. o ile kosmicznej aury i ogólnie przestrzeni tu nie brakuje, to już elementy doom metalu nie są tu kluczowe.
jeden zgrzyt - o i heike operuje tu głosem zachowawczo, nawet jak na siebie, to mnogość partii wokalnych i szerokie stosowanie nakładek pod koniec albumu generuje lekkie uczucie przesytu i znużenia.
co nie zmienia faktu, że przez ponad pół godziny, to kawał dobrego słuchowiska a na wysokości 'dying sun' czy 'icarus signal' wręcz bardzo dobrego.

z piątku:

trzynasty krążek szwedzkich pionierów doom metalu


i dwunasty threshold

dzisiaj:
płytowy powrót po ćwierć wieku polskiego collage


poza tym:
destroyer 666


avatarium

pierwszy singiel, mający promować nadchodzącą płytę mety


jak dla mnie, to poza solówką hammeta nie ma tu nic godnego uwagi.

pierwsze interesujące wydawnictwo tego roku
varmia z ep-ki o tytule "prolog", która ukazała się w piątek

z piatkowych premier:

lipali po raz siódmy

z ostatniopiątkowych premier:

po raz ósmy riverside

szkoda, że dalej już nie jest tak ciekawie, jak na początku płyty

po raz dwunasty katatonia:


po raz czwarty norwegowie z big city

ostatni piątek niby bez szału wśród nowości płytowych, ale co najmniej dwie fajne rzeczy znalazłem"

seventisowi holendrzy z dewolff


i z trochę innej beczki

po raz ósmy nowojorczycy z all out war

z piątku"

po raz czternasty in flames. w składzie nowy gitarzysta, znany z megadeth i jag panzer.


debiut długogrający motive black


i weezer, zamykający płytowy cykl czterech pór roku

z ostatniego piątku:
belgijski deus po raz ósmy, po jedenastu latach przerwy


orbital po raz dziesiąty


długogrający debiut fińskiego the abbey

chyba najciekawszy w tym roku piątek z muzycznymi premierami:

ósmy długograj od gorillaz


i ósmy od godsmack


siódmy od polskiego dragona, chyba jeszcze lepszy od tego sprzed dwóch lat


i debiut z białorusi - ciemra - elegancko wyprodukowany black metal z dziewuchą na wokalu

nowości z ostatnich tygodni:

oczywiście nowa meta

brzmieniowo lepsza, kompozycyjnie słabsza od swojej poprzedniczki.
materiału za dużo, kawałki za długie i za mało angażujące, przez co szybko wytracające dynamikę. może nie ma takiej ogólnej biedy jak na ostatnim krążku ironów, ale co z tego?

siódmy longlpay czeskiego forgotten silence

z progresywnego grania w metalu trawię głównie voivod, death i stary cynic. pepiki na tym albumie stanowią jakąś tam wypadkową wspomnianych i brzmi to naprawdę dobrze i relatywnie świeżo (nawet niekoniecznie ze względu na nową wokalistkę).
dawno temu kojarzyłem ich z krążka "thots", który przez tygodnie ogrywałem non stop a potem pojechałem w inne klimaty, a o pepikach zapomniałem do dzisiaj. trzeba chyba odpalić spotifaja i nadrabiać.

poza tym:
trzeci album ison

już bez heike, ale i tak jest elegancko i jakby bardziej kreatywnie

no i rozkoszne japońciki z kruelty

z piątku:

po raz szesnasty therapy?

osłuchałem. dwa kawałki do utylizacji, reszta bardzo spoko.

po raz trzynasty oldboje z tygers of pan tang


po raz drugi kalifornijski drain

kawałek singlowy to zmyłka... niemniej debiut był lepszy

z piątkowych:

czwarty longplej czarnych pająków


drugi helmutów z godsnake

chyba już nigdy nie zaakceptuję klawisza w tego typu graniu.

nader obiecująca ep-ka krajowej grupy kiwi


i pierwszy singiel z nadchodzacej płyty queens of the stone age

próbuję pogodzić się z faktem, że już nie wrócą do radosnego stonerowego grzania z "songs for the deaf" czy "lullabies..."

z piątku:

piąty longplej gozu

prawie tak samo zajebisty jak "equilibrium". pretendent do płyty roku.

trzeci album brytolskich dzieciaków z muzycznym adhd - sleep token


i nowy album weteranów rodzimego panka:

po odejściu paulusa miękną w oczach (czy tam uszach), ale z sentymentu idzie posłuchać

.