Forum

przed serialem:

Belle Aurora - "Raw". Mocna książka.

Mała ale przełomowa praca. Opis stosunków międzynarodowych w Azji przed kolonizacją i zastąpienia azjatyckiego systemu międzynarodowego przez system europejski. Polecam bo po raz pierwszy można u nas poczytać o tym jak te kwestie wyglądały w Tybecie i Mongolii. Przeczytałem to z wielkim zainteresowaniem.

Wziąłem się w końcu za spinoffy wiedźmińskie, bo to już jeden z ostatnich nieznanych mi punktów uniwersum - prócz gier oczywiście



- Niestety, większość to mało udolne wprawki pisarskie lub wręcz grafomania (np. natchniona romantyczna grafomania, jak w przypadku opowiadania o siostrze Essi Daven). Może ze trzy opowiadania napisane lepiej, może kilka pomysłów ciekawych. Albo wkurzających - typu Triss+Lambert, przemiana moralna Toruviel, czy strzyga-telepatka (dwa ostatnie też strasznie słabe literacko) ;D

Jakoś nie wiedzieć czemu najlepiej weszły mi dwa opowiadanka traktujące lub wspominające Koral i Bitwę o Wzgórze Sodden, choć napisane bardzo średnio - "Apokryf Koral" i chyba najciekawsze w zbiorze "Lekcja samotności". Jak widać i ta postać, i to starcie, wciąż fascynują już kolejne pokolenia ;P Bitwa jest wciąż postrzegana jako wydarzenie wyjątkowo traumatyczne (w grze już nawet Yennefer, zamiast Triss zresztą, powtarza "Nothing could be worse than Sodden was").

A w ogóle, czytając taki zbiór można docenić "Sezon burz" z tąż Astrid Lyttneyd Asgeirrfinnbjornsdottir (nazwisko oczywiście piszę z pamięci;), który też niedawno sobie przypomniałem. Może i był to niezbyt udany prequel dla pieniędzy, ale jednak stworzył go człowiek, który umie pisać. Dwie trzecie autorów tej antologii po prostu nie umie… a reszta tak sobie.

Nietuzinkowy pomysł, sugestywne opisy i apokaliptyczna wizja końca USA w thrillerze katastroficznym Grahama Mastertona!

Ed Hardesty jest właścicielem gigantycznej farmy w Kansas. Niezmierzone połacie pszenicy, które zgodnie z przeznaczeniem miały zamienić się w czysty zysk i uczynić farmera bogatym, dotyka tajemnicza zaraza. Desperackie próby jej zwalczenia kończą się fiaskiem.
Podobne problemy występują w całych Stanach Zjednoczonych. Zboża, warzywa, owoce zostają skażone. Najpotężniejszy naród na świecie z dnia na dzień staje przed widmem głodu, który sprawia, że ludzie wyzbywają się cech ludzkich, zastępując je pierwotnymi instynktami przeżycia, najmroczniejszymi żądzami i przemocą.

Chór zapomnianych głosów oraz drugi tom Echo z Otchłani autor : Remigiusz Mróz



Okręt badawczy „Accipiter” przemierza bezkres kosmicznej próżni, a jego załoga pogrążona jest w głębokiej kriostazie. Nieliczni świadomi są dramatu, który rozgrywa się na pokładzie.
Astrochemik Håkon Lindberg budzi się przedwcześnie z kriogenicznego snu i widzi, jak ginie jeden z ostatnich członków załogi. Prócz niego rzeź przetrwał tylko nawigator, Dija Udin Alhassan. Czy to on jest odpowiedzialny za fiasko misji? A może stoi za tym jakaś niewypowiedziana siła? Obca cywilizacja? Nieokreślony byt? Ludzkość podróżuje między gwiazdami, odkrywa miliadry światów, ale nigdy nie napotkała żadnych oznak życia.
Chór zapomnianych głosów to SF z tempem właściwym powieściom sensacyjnym, intrygą iście kryminalną i klimatem rodem z horrorów. Zakończenie powinno zaskoczyć nawet najbardziej przewidującego czytelnika.

https://lubimyczytac.pl/cykl/25159/chor-zapomnianych-glosow

Przeczytałem. Pierwsza w Polsce pełna biografia prezydenta Konga/Zairu (Zmienił nazwę państwa z Konga na Zair, podobnie jak nazwiska i imiona swoich obywateli z europejskich na afrykańskie. Sam urodził się jako Joseph-Désiré Mobutu ale potem kazał się nazywać Mobutu Sese Seko Kuku Ngbendu wa za Banga czyli ''Kogut który nie zostawia żadnej kury samej'' lub ''Zwycięski wojownik który kroczy od zwycięstwa do zwycięstwa pozostawiając za sobą zgliszcza'' Oczywiście Mobutu nieprawdopodobnie rozkradł kraj ale wbrew rasistowskim wypowiedziom jakie mogą się tu pojawić w stylu ''Dzikie Murzyny zniszczyły kwitnącą kolonię pozostawioną przez białych'' w dużej mierze za rządy Mobutu odpowiadają biali koloniści. Belgowie w Kongu celowo bowiem nie dopuszczali Czarnych do wyższej edukacji ( Dla Czarnych poza szkolnictwem podstawowym, dostępne były jedynie seminaria duchowne, praktycznie wszystkie wyższe stanowiska były dla białych. Mobutu doszedł w wojsku kolonialnym do stopnia sierżanta i już wyżej nie mógł awansować) i stąd doszło do nieuniknionego chaosu gdy biali musieli oddać władzę a na tym wyrósł Mobutu jako ten który przywrócił jakiś porządek.

Suchy Wilk pisze:Wziąłem się w końcu za spinoffy wiedźmińskie, bo to już jeden z ostatnich nieznanych mi punktów uniwersum - prócz gier oczywiście


- Niestety, większość to mało udolne wprawki pisarskie lub wręcz grafomania (np. natchniona romantyczna grafomania, jak w przypadku opowiadania o siostrze Essi Daven). Może ze trzy opowiadania napisane lepiej, może kilka pomysłów ciekawych. Albo wkurzających - typu Triss+Lambert, przemiana moralna Toruviel, czy strzyga-telepatka (dwa ostatnie też strasznie słabe literacko) ;D

Jakoś nie wiedzieć czemu najlepiej weszły mi dwa opowiadanka traktujące lub wspominające Koral i Bitwę o Wzgórze Sodden, choć napisane bardzo średnio - "Apokryf Koral" i chyba najciekawsze w zbiorze "Lekcja samotności". Jak widać i ta postać, i to starcie, wciąż fascynują już kolejne pokolenia ;P Bitwa jest wciąż postrzegana jako wydarzenie wyjątkowo traumatyczne (w grze już nawet Yennefer, zamiast Triss zresztą, powtarza "Nothing could be worse than Sodden was").

A w ogóle, czytając taki zbiór można docenić "Sezon burz" z tąż Astrid Lyttneyd Asgeirrfinnbjornsdottir (nazwisko oczywiście piszę z pamięci;), który też niedawno sobie przypomniałem. Może i był to niezbyt udany prequel dla pieniędzy, ale jednak stworzył go człowiek, który umie pisać. Dwie trzecie autorów tej antologii po prostu nie umie… a reszta tak sobie.

No to już wiem że sobie tego nie kupię, Sezon mam ale nie chce mi się go ruszać xD

Magdalena Kozak , seria o Vesper. Jeżeli chodzi o tytułowego bohatera to przypadek jeśli chodzi o podobieństwo nicków. Poza tym Vesper w powieści to facet.

Przeczytałem. To biografia wodza Czerwonej Chmury, wodza Dakotów:




Czerwona Chmura był jedynym wodzem Indian który wygrał wojnę z USA i zmusił Amerykanów do odwrotu z już zajętego terytorium. Żadnemu innemu wodzowi Indian to się nie udało. Poza tym potrafił dostosować się do późniejszych zmian i dlatego umarł spokojnie w wieku 87 lat a nie został młodo zabity jak choćby Szalony Koń. Biografia koncentruje się jednak głownie na politycznych i militarnych poczynaniach wodza a na jego osobowości jednak mniej. Przy lekturze uderza okrucieństwo zarówno Amerykanów (Potrafili wybić bez żadnego powodu pokojowy obóz Szejenów, którzy przyszli do fortu na znak dobrej woli) jak i Siuksów w których tradycji leżało mordowanie mężczyzn, kobiet i dzieci zarówno białych jak i należących do wrogich szczepów poprzedzone torturami jeżeli udało się złapać wroga żywcem. Kobiety przed śmiercią zwykle czekał zbiorowy gwałt.

Przeczytałem:



Temat w Polsce mało omawiany, jako że była to bitwa dwóch zaborców i Polacy nie utożsamiają się ani z Rzeszą Wilhelma II ani z Rosją carską. Chociaż ta wielka batalia została stoczona na ziemiach które dziś przeważnie należą do Polski choć wtedy obszar ten był niekwestionowaną częścią Niemiec a wręcz miał dla Niemców wielkie znaczenie sentymentalne jako kolebka Prus.

Ta książka została kupiona przeze mnie na Allegro. W sumie nie jest to wielka rzadkość ale było tylko jedno wydanie w roku 1964 w liczbie 2000 sztuk i nie było nigdy dodruków Większość bibliotek udostępnia to tylko na miejscu jeżeli dana biblioteka to dzieło ma:



Nie jest to w Polsce zbyt popularna tematyka. Trafiłem okazyjnie za kilkanaście złotych. Nie żałuję bo w sumie warto było.

Pełna humoru książka dla całej rodziny. Polecam:

Właśnie przeczytałem. To chyba najlepsza książka o plemieniu Szejenów i jedna z najlepszych książek o Indianach jakie napisano. Amerykańskie wydanie pochodzi z przed stu lat a polskie z 2016 roku. Naturalnie nie wiem czy już w Stanach tej książki nie palą a autora nie nazywają ''rasistą'' Obłęd tam jest już taki że to możliwe:

widzę,że w czytelnictwie zastój, znalazłam świetną ksiązkę...nawet nie wiem, czy nie pisałam o niej....ale chyba jednak nie...

Czytam teraz tą książkę:




Dzieło obejmuje szerokie spektrum egipskich rytuałów związanych z przejściem zmarłego do nowego życia + pierwszy polski przekład Księgi Umarłych. Akurat coś dla mnie.